Rabun.

Assalammualaikummm, hai ebelibadi *peace

Now, sedang menikmati saat saat cuti seminggu dekat rumahh. Harap haraplahh tak sia sia bcs my bigshow examination will start around TWO months only. It seems like two weeks maybe. Kecut perut wei cakap pasai bigshow bigshow ni. Hok alohhh.

Alih topik. Back to the tittle. R A B U N.
Yaww, rabun adalahhh sejenis penyakit yg bla bla bla. For sure, tak nampak dgn jelas. Bukan tak nampak langsung ! Tu buta namanyeee. Aku salah seorang daripada berjuta orang yg rabun. Eh? betul tah statistik akuu. Kang mandaii jaaa. In case, orang rabun mesti pakai spec kan kan. Tapi aku cuma pakai time nak tengok whiteboard or screen dkt perhimpunan jaa --' Tu pun kalau aku nak tengok. Kalau aku takmau tengok whiteboard aku tak pakai laah. Buat buat tauu jaaa ;3 Kadang rasa ,macam aku tak terima hakikat lah pulak yg aku memang KENA PAKAI SPEC SEPANJANG MASA.

Masalahh lagi bilaa aku kadang kadang tengok orang tu padat padat (perempuan laaa). Act, aku tengok sbb aku rasa macam kawan aku tapi bilaaa dekat bukan ! Kesian budak yg aku tengok padat tuu. Mesti dia ingat macam dia buat salah besaq kat aku. Hahahahaha. Tapi, sebenaqnya takdak apaa pun. Langkah terbaik, aku tak tengok orang nd tak tegoq org dulu.

Banyak kali dah aku mengalami situasi yg memalukann bila tak pakai spec. Hahaha. Sometimes aku dengan gaya excited gilaaaaa kau tegoq kawan. Padahai orang lainn --' Pehhhh maluu rasa cam nak nyorok bawah mejaaa :3 Bila dah rabun ni payah nak bagi turun power sampai kosong. Makin naik adaaaaa. Tapi impact pada rabun ni aku takde laa suka usha orang yg hensem hensem sangaat. Hoho. Apa apa pun. Bersyukur.

K, byeeee !





Ter!ma Kas!h Daun Keladi Sudah Baca Like Sekali (^-^)